خداحافظی واقعی!
دوستای گلم، سلامامروز اومدم واسه ی همیشه ی همیشه ازتون خداحافظی کنم. یه روزی به یکی از دوستام که می خواست وبلاگشو ول کنه و بره گفتم که وبلاگ برای ماهایی که وبلاگ می نویسیم حکم بچه رو داره و هیچ پدر مادری بچه اشو تنها نمیذاره... اعتراف می کنم که اونروز عین تمام مامانای مهربون دنیا به همه چیز فکر می کردم الا مردن بچه م!
خیلی طول کشید تا شوریده رو به ثمر برشونم... هنوز خیلی کم و کسری داره اما بازم عین تمام مامانای مهربون دنیا بچه ی من بهترینه!
بچه ی من و کشتن! الانم داره نفسای آخرشو می کشه.... برام اصلا راحت نیست که دیگه نبینمش اما جسد بو می گیره... بوی تعفن!
و اما تو مهدی!
بر عس تمام روزا ایندفعه شدیدا دعا می کنم بیایی اینجا و آخرین پستمم بخونی
عین همیشه با خودخواهیی که تو وجودت بیداد میکنه باعث شده یه بار دیگه کاری و بکنم که دوست ندارم...
من اون دختر 19 ساله نیستم که یه روزی در عین صداقت و سادگی گول تورو خورد... من یه زن 22_3 ساله هستم که اندازه ی خودم،بلکه بیشتر از شبا روزایی که داشتم درس گرفتم و چم و خم زندگی رو از بر شدم...دیگه حنای تو یکی برام رنگی نداره....
هنوز که هنوزه دارم از بابا بابت با تو بودن زخم زبون می شنوم... هنوز که هنوزه نمی تونم یه رابط ی خوب باهاش داشته باشم... بابایی که یه روز براش یه بت بودم و تو باعث شدی عین یه اشک از چشمش بیافتم... این عین حرفشه ! حرفی که دو ساله داره من و از بین می بره...
خیلی جالب که ادعات می شه عوض شدی... به همون خدایی که اون بالاس و تو همیشه ادعا می کردی قبولش داری قسم می خورم که سر سوزنی فرق نکردی... اگه عوض شده بودی حد اقل یاد می گرفتی برای حرف خودت ارزش قائل شی و وقتی می گی این آخرین بارییه برات پیغام می ذارم، واقعا آخرین بارت باشه...
بهت گفتم حلال اما واست شرط گذاشتم... دیگه دور و بر من آفتابی نشی... غیر از این بود؟ من چه بدیی بهت کردم که باید اینقدر اذیت شم؟! بابا به خدا واسه خودم بودن جرمی نست که اینهمه عذاب داشته باشه...
در هر صورت من حاظر نیستم حتی بک لحظه همو ببینیم... نه بخاطر اینکه تو بدی، واسه خاطر اینکه از 1سال و 9 ماه پیش مهدی و خاطراتش برای من مرد... خاطره هایی که همیشه وانمود می کردم قشنگن و هیچ وقت برام قشنگ نبودن....
برای من از خورد شدن شخصیت هیچی نگو.... این تویی که شخصیت خودتو بقیه رو می بری زیر سوال...
در هر صورت تا چند روز دیگه شوریده می میره و این تویی که دستت و رو حلقومش گذاشتی و داری خفه اش می کنی... مثل همون روزی که با من اینکارو کردی.... تو ماشین... یادته؟!
انتظار نداشته باش ذره ای تو وجودم بهت احساس خوب داشته باشم...
دوست جونای خوبم... با اینکه اصلا دلم نمیآد برم... ولی خداحافظ مواظب خودتون باشید...
تورو خدا دعام کنید
آدمک آخر دنیاست بخند
آدمک مرگ همین جاست بخند
آدمک خر نشوی گریه کنی
کل دنیا سراب است بخند
آن خدایی که بزرگش خوانی
به خدا مثل تو تنهاست بخند
دست خطی که تو را عاشق کرد
شوخی کاغذی ماست بخند
فکر کن درد تو ارزشمند است
فکر کن گریه چه زیباست بخند
صبح فردا به ز شب نیست که نیست
تازه انگار که فرداست بخند
راستی آنچه که یادت دادیم
پر زدن نیست که در جاست بخند
آدمک نغمه آغاز مخوان
زندگی را دور بزن و آن گاه که بر تارک بلند ترین قله ها رسیدی، لبخند خود را نثار تمام سنگریزه هایی کن که پایت را خراشیدند...
راز و نیاز
یه بار دوبار ده بار...صدبار....اون قدر در می زنم تا درو باز کنی...اگه درو واسه من باز نکنی اونایی و که دوستشون داری رو می فرستم جلو... همین که درو باز کردی بدو بدو پشت سرشون میام تو...
فهمیدی خدا جونم؟!
حالا هی درو باز نکن...!من که نا امید نمی شم
این روزا یه حال و هوای خاصی دارم... همیشه محرم و دوس داشتم... واسه صدای جرینگ جرینگ زنجیرها...واسه صدای اون تبل گنده ها که دل و می لرزونه... واسه دسته هایی که میآن و می رن و آدمایی که هزار جور نذر و نیاز تو دل شونه و ایمان دارن دعاشون مستجاب می شه....
من نه دنبال دسته راه می افتم نه نذری دارم.... فقط از اینهمه انرژی لذت می برم... مثل بقیه اشک می ریز و دعا می کنم....
میگن دعایی که واسه دیگران باشه زوتر می گیره... پس بیایید همدیگرو دعا کنی....
واقعا به دعاتون احتیاج دارم...
التماس دعا
صدایت می زنم
صدایت می زنم
صدایت می زنم در باد
من می هراسم از بادهای وحشی ،
شاید صدایم را به دور دست ها برند
و تو هرگز صدایم رانشنوی.....
اینبار اگر صدایم را نشنوی تا ابد تنها خواهم ماند
( باروون )
حس من !
حس من !
امروز روز دیگریست،
امروز فرداییست که بی صبرانه در انتظارش بودم
و من امروز پرم از حس بودن
پر از خواهش ماندن
و من هرروز اینگونه در انتظار آخرین روزم !
(باروون)
ماه من
ماه من
ماه من، ای یار من ،شمع شبای تار من
کس نگوید که چه خواهد آمد بر سر من
می و معشوق ندارند خبر از حال من
آه من، ای وای من، وای بر این احوال من
نیست خبر زانکه آتش کشید خرمن این دل زارمن
تا " کام بستانم از او یا داد بستاند زمن "
ماه من، ای یار من ،شمع شبای تار من
باش امشب دمی در بستر تنهای من
(باروون)
حالم اصلا خوب نیست !
حالم اصلا خوب نیست !
به عبارت دیگه کاملا داغونم...
همه ی اتفاقا باید یه دفعه با هم بیافته ! اسباب کشی اجباری و آزار دهنده... نامزد کردن شبنم و کم رنگ شدن خیلی چیزا.... قبول شدن ژیلا و رفتنش به ساری.... این آخریه واقعا نوبر بود.... یه هفتس کارم گریه اس.... اونم یه طوری که خود ژیلا نفهمه... اما امروز دیگه نتونستم خودم و کنترل کنم... بغلش کردم و زدم زیر گریه... از وقتی رفته تا حالا هم جاش واقعا خالیه... با اینکه ژیلا از همه کم حرفتره اما بازم خونه بدون اون سوت و کوره... دارم دق می کنم..... دلم می خواست الآن اینجا بود می زدیم تو سر و کله ی هم..... هییییییییییییییییییییییییییییییی خدای من چقد دلم گرفته......
شبنم می گه حتما توش یه خیریه اما هرچی هست خدا کنه تا قبل از اینکه دق کنم خودشو نشون بده !
؟!
؟!
و من چه بی پروا در حادثه ی شب جان دادم
در پیچ و خم جاده ها گم شدم
ودر میان هزاران خاطره ی فراموش شده محو گشتم
اینک غرق در
شهوت
لذت
و
حسرتم من
در سایه روشن امروز پنجه بر خاک می کشم
به دیروز پاک و فردای نا پاک خود چشم دوخته ام
و من اینگونه باختم هر آنچه داشته ام را !
(باروون)
الآنم می خوام شروع کنم به رفتن تا ببینم به کجا می رسم .... ولی این دفعه نباید تنها باشم... واقعا احتیاج به دوتا پا دارم
شکر
این چند روز که نبودم یه عالمه سرم شلوغ بود....
رفته بودم مشهد... به خودم قول دادم دختر خوبی باشم.....نمی دونم چقد می تونم سر قولم بمونم اما خدا کن نزنم زیرش.... به محض این که اومدم رفتم نامزدی شبنم... جاتون خالی خیلی خوش گذشت... همه چیز عالی بود..... گوش شیطون کر همه چیز خوبه....(اگه خرابش نکنن باز)
شکر
تورا به پاس تمام مهربانیت شکر
و اینک من پرم از آغاز بودن
پرم از رهایی
پرم از پرواز
تورا به پاس تمام بزرگیت شکر
گمگشته ام را یافتم و آن تویی
نه آنگونه که دیگران
من تورا در خود یافتم
تنهایم مگذار که به تو محتاجم
( باروون )