بدون شرح
چه تنهایم
به سان تک درخت خشک رویای جوانی
چه غمگینم
چو زاغی نشسته بر درخت پیر ناکامی
چه آسوده
از این تنهایی مسکوت
چه سر گشته
ز این بیهودگی ها گشته ام مبهوت مبهوت
چه گریانم
ز جور نا مردان
چه در بندم
و خندند بر من این صیادان
چه تنهایم
چه تنهایم
در این غربت
در این محنت !!
سلام
شعر قشنگی بود . راستی اینا رو خودت میگی یا از جایی پیدا می کنی ؟؟ هرچی هست قشنگه
بای بای